مصاحبه با آقای عبدالرحیم رحیم پور

شهر دیرینه شیراز مهد نیکنامان است و امروزه شهر شیراز داعیه دار قطب پزشکی ایران و خاورمیانه است که این لقب فاخر را مدیون مجاهدت های پزشکان و کادر درمانی و خیرینی هستیم که برای درمان بیماران جانفشانی می کنند. 

در همین راستا در یک ظهر زیبای تابستانی پای صحبت‌های گرم و دلنشین یکی از نیکوکارانی نشستیم که کارنامه درخشانی در خدمات عام المنفعه دارد. آقای عبدالرحیم رحیم پور عمر پربار خود را وقف ساختن مسکن برای مردم کرده و به موازات گسترش زیرساخت های شهری، کاشت هزاران درخت و صدها خدمت دیگر را در کارنامه دارد.

آقای رحیم پور از کارشناسان رسمی و پیشکسوتان خوشنام دادگستری است که در خانواده ای نیکوکار به دنیا آمد.

او با ذکر خاطره ای از پدر بزرگوارش می گوید: پدرم دوستدار اقشار کارگر بود و تا جایی که می توانست به یاری آنها می شتافت. ایشان در حرفه صنایع دستی فعالیت می کرد و به کارگران و نگهبانانی که در بازار مشغول به کار بودند به شیوه های مختلف کمک می کرد. به یاد دارم پدرم به پیرمردی که بازارچه را آب پاشی می کرد بیشتر از همه کمک می کرد و پای سخنانش می نشست تا برایش درددل کند. 

وی افزود: در آن زمان تعجب می کردم که چرا پدرم به کارگران بیشتر از حد معمول پول می دهد و سالیان بعد جواب پرسشم را یافتم. پدرم می خواست تا در عمل اهمیت نیکوکاری را بمن که کودک پنج ساله ای بودم بیاموزد و این رفتار حسنه را در وجود من نهادینه سازد.

آقای رحیم پور پیرامون مادر بزرگوارش هم گفت: ایشان متعهد به پرداخت خمس و زکات بودند و به زوج های جوان نیازمند کمک زیادی می کردند. به خاطر دارم که بارها برای زوج های جوان جهیزیه تهیه می کرد و من هم به واسطه نیکوکاری های پدر و مادرم به امور عام المنفعه علاقه پیداکردم.

او در بخش دیگری از خاطرات پربارش گفت: شادروان شهید دستغیب در مسجد جمعه نماز به جا می آورد و من برای مطالعه و درس خواندن به مسجد رفت و آمد زیادی داشتم. در آن زمان مسجد مثل امروز شبستان بزرگی نداشت و مردم می خواستند تا محلی نو و بزرگ تر را برای اقامه نماز برپا کنند. در میان اقامه دو نماز، مردی از معتمدین محل کلاهش را به دست می گرفت و کمک های داوطلبانه مردم را جمع می کرد تا در جنوب غربی مسجد شبستان بزرگی بنا کنند. هر کس به اندازه تواناییش سکه ای اهدا می کرد و این شبستان که حاصل کمک های نیکوکاران است، همچنان پابرجاست. در آن زمان 13 ساله بودم و با خودم فکر می کردم کاش من هم پولی داشتم تا در این کار خیرخواهانه سهیم می شدم.

این کارشناس برجسته دادگستری در ادامه بیان داشت: علاقه به امور نیکوکارانه و مشارکت در امور خیرخواهانه سبب شد تا پس از فارغ التحصیلی و استخدام در وزارت کشاورزی به عضویت شرکت تعاونی مسکن درآیم و بنا بر درخواست همکاران و با اخذ رای آنها به عنوان عضو هیات مدیره و ریاست هیات مدیره انتخاب شدم. 

وی در این رابطه گفت: در این زمان بود که شهرک ولیعصر را که منطقه ای زراعی بود با 2530 واحد مسکونی با 54 خیابان بنا نهادم. برای ساخت این واحدهای تعاونی هیچ حقوق و مزایایی دریافت نکردم و کلیه خدمات به صورت رایگان انجام می شد. سپس شهرک استقلال را در شرق گلستان احداث کردم که کیفیت آن هنوز زبانزد است و مسیرهای دسترسی های مطلوبی برای شهروندان برای عبور و مرور طراحی شده است. پروژه بعدی در شهر صدرا 4824 واحد اعم از زمین، خانه، آپارتمان و ویلا را برای کارمندان دولت بنا نهادم.

آقای رحیم پور با بیان که برای ساخت این پروژه ها 27 سال از عمر خود را به مسکن سازی در قالب تعاونی اختصاص داده اظهار داشت: در زمان جوانی روزانه بیش از 16 ساعت خدمت می کردم و بسیاری از پروژه های مسکن سازی در زمان جنگ تحمیلی به بهره برداری رسید و هیچ تبلیغی هم برای آن انجام نشد. 

او با یادآوری این موضوع که اولین ایستگاه اتوبوس مجهز به دستگاه های تهویه، میز مطالعه و پارک کودک را در کشور طراحی و احداث کرده ، اظهار داشت: در پروژه صدرا سیل بندهای متعددی برای ایمن سازی مسیر در دامنه کوه احداث کردم تا مردم با خیالی راحت رفت و آمد کنند. پس از گذشت مدتی آب پشت این سیل بندها به زمین نفوذ کرد و زمینه ساز جاری شدن چشمه ای شد که نام آن را زمزم گذاشتم. با بهره گیری از آب این چشمه بیش از 32 هزار درخت در آن منطقه به وسعت 83 هکتار کاشتم. مقامات ارشد دولت تقدیرهایی زیادی به پاس اجرای این پروژه ها به عمل آوردند ولی هیچ چیزی لذت بخش تر از تهیه سرپناه و مسکن مطلوب برای مردم و هموطنانم نیست.

این نیکوکار برجسته با تقدیر از همه خیرانی که در حوزه ساخت اماکن مذهبی و مجتمع های آموزشی فعالیت می کنند، اظهار داشت: ساخت مراکز درمانی یکی از نیازهای ضروری جامعه است. از آنجایی که شمار سالمندان در سالیان آتی رشد زیادی می یابد، نیاز به احداث مراکز درمانی محسوس است.

آقای رحیم پور در بخش دیگری از سخنانش حضور دکتر ایمانیه در راس استانداری فارس را فرصت مغتنمی برای پیشرفت و تعالی استان برشمرد و اظهار داشت: این پزشک گرانقدر بومی شیراز است و درد فارس را به خوبی می داند و نعمت بزرگی برای مجموعه استان محسوب می شود. دکتر ایمانیه پایه گذار مجمع خیرین سلامت در فارس است و دکتر رامجردی به عنوان مدیر این مجموعه کارنامه پرباری داشته و ساختار مجمع خیرین سلامت فارس به عنوان الگویی فاخر در سطح کشور به کار گرفته می شود.

به گفته این فرد نیکوکار، تعدادی زیادی از خویشاوندان او و همسرش که در مجاورت آنها زندگی می کنند، کمک های زیادی به امور عام المنفعه اختصاص داده اند و این موضوع سبب شده است تا کوچه آنها به عنوان کوی نیکنامان شناخته شود.

وی افزود: امروزه کارنامه خیران در احداث و گسترش زیرساخت های درمانی تحسین برانگیز است و دولت ها معمولا نسبت به تجهیز بیمارستان ها همت گماشته است. در نظر داشته باشیم که شیراز به عنوان قطب درمانی جنوب کشور، شهری مهاجر پذیر است و به موازات گسترش بیمارستان ها و درمانگاه ها باید به فکر امکاناتی نظیر اسکان همراهان بیماران نیز بود. به همین دلایل است که به ساخت بیمارستان گرایش پیدا کردم.

این فرد نیکوکار با تاکید بر این موضوع که برای انتخاب بیمارستان رسول اعظم «ص» بیش از 15 سال تحقیق و تفحص کردم، اظهار داشت: با بررسی های همه جانبه به این نتیجه رسیدم که بیمارستان رسول اعظم «ص» بهترین گزینه برای مشارکت های خیرخواهانه است. زیرا در منطقه ای محروم واقع شده و طیف گسترده ای از جمعیت شیراز در محورهای جنوب و شرق ساکن هستند که از سرانه درمانی مناسبی هم برخوردار نیست. 

آقای رحیم پور با یادآوری این موضوع که بیمارستان رسول اعظم «ص» در دهه هفتاد با ابتکار دکتر ایمانیه شکل گرفت، اظهار داشت: در آن زمان افتخار داشتم تا به عضویت هیات مدیره و هیات امنای این مجموعه درآیم. ما یاری پروردگار متعال در مرحله اول درمانگاه این مجموعه را بنا کردیم و پس از آن به سراغ احداث بیمارستان رفتیم. 

او با بیان اینکه بیمارستان رسول اعظم «ص» در آینده قطب توریسم درمانی شیراز خواهد شد بیان داشت: موقعیت جغرافیایی این بیمارستان بی همتا است و می تواند پاسخگوی نیازهای درمانی اهالی آن منطقه و شهرستان هایی باشد که از این سمت به سوی شیراز می آیند. از سوی دیگر بیمارستان رسول اعظم «ص» در نزدیکی فرودگاه بین المللی شیراز واقع شده و برای بیماران خارجی نیز گزینه مطلوبی محسوب می شود.

این نیکوکار گرانقدر با اشاره به اهمیت اعتمادافزایی در میان نیکوکاران گفت: دکتر شاه محمدی فردی حاذق، معتمد، خوشنام، دلسوز و توانمند است که با وجود جوانی کارنامه درخشانی دارد. این مدیر جوان در زمان شیوع کرونا در بیمارستان علی اصغر «ع» به خدمت مشغول بود و از روزی که در درمانگاه دکتر امامی مجتمع درمانی حضرت رسول اعظم (ص) مشغول به انجام وظیفه شدند، شاهد افزایش بهره وری، رشد درآمد و بهبود رضایتمندی مردم هستیم. احداث بیمارستان عملیاتی بسیار سخت و دشوار است و خیران با شناختی که از دکتر شاه محمدی دارند به این جوان مستعد اطمینان داشته و او را در مسیر رسالت سختی که بر دوش دارد، یاری می نمایند.

وی از خیران دعوت کرد تا در احداث و بازسازی مراکز درمانی و بیمارستانی حضور پررنگ تر داشته باشند و بیان داشت: امرزه بیمارستان نمازی هم نیازمند نوسازی و بازسازی است و در انتظار حمایت های خیران و دولت می باشد.

گفتنی است همسر آقای رحیم پور که چندین سال پیش دارفانی را وداع گفته از خیران خوشنام شیراز است که با برپایی آموزشگاه خیاطی کمک های زیادی را را به افراد بی بضاعت و پرورشگاه ها انجام داده است. 

این خیر بزرگوار بارها بانی امور نیکوکارانه شده و با جمع آوری کمک از اقوام و خویشاوندان به یاری نیازمندان آبرومند شتافت. این مرحومه مغفوره خانه گرانبهایی را برای امور نیکوکارانه وقف کرده و آقای رحیم پور در تلاش است تا به تمامی نیت های خیر ایشان جامه عمل بپوشاند. این بانوی گرانقدر منزل خود را 13 سال پیش در زمان حیات برای امور نیکوکارانه اهدا کرده بود.